سرویس اخبار خارجی ایتنا - بدون تردید دامین mobi.، ارائهکنندگان صفحات و سرگرمیهای وب را به عرضه محتویات بیشتر تشویق خواهد کرد، اما آیا کاربران نیز به مرور کردن صفحات وب از طریق کامپیوترهای دستی خود علاقهمند هستند؟ خصوصاً کاربران نسل سوم کامپیوترهای دستی که قادر به استفاده از شبکههای سریع هم میباشند؟
تا به امروز، خیر، اما گروهی تحت نام Top Level Domain(یا mTLD) در سال آینده اقدام به عرضه دامینهایی با پسوند .mobi خواهند کرد تا کاربران به مرورکردن وب بر روی کامپیوترهای دستی تمایل پیدا کنند. mLTD از ابرشرکتهایی چون نوکیا، مایکروسافت و Vodafone تشکیل شده است تا با ایجاد تعادل میان سرویسهای جدید و هزینهها، کاربران را جذب دامینهای مذکور کنند.
روشن است که .mobi راه حل مناسبی برای عرضه محتویات وب به کاربران کامپیوترهای دستی میباشد اما نه از دیدگاه سازندگان صفحات وب. ارائهکنندگانی چون دیزنی و MapQuest، باید از کنسرسیوم وب (W3C) متشکر باشند که نیاز کاربران موبایل را به نوع خاصی از بارگذاری برای صفحات نمایش کوچک کشف کرد. اما از آنجا که بازاریابی از اهداف این کنسرسیوم به شمار نمیرود، تبلیغات برای .mobi و پروتکلهای جدیدی چون XHTML Mobile، کاربران را ترغیب نخواهد کرد.
بدین ترتیب فلسفه .mobi تنها به بازاریابی منتهی میشود چرا که با نرمافزارهای مرورگر وب هم کاری نداشته و صرفاً به هدف جدیدی برای مرورکردن تبدیل خواهد شد و کاربران را به استفاده از دستگاههای موبایل متمایل میسازد.
برخی معتقدند که حداقل تعامل میان اینترنت و تلفنهای همراه بدین ترتیب ملموستر خواهد شد.
اما صنعت تلفنهای همراه با مشکلاتی مهمتر از افزایش کاربران مواجه است؛ شاید مهمترین مشکل کاربران، سردرگم شدن میان پشتهای از تلفنهای همراه، قیمتهای مختلف، نرمافزارها و فناوریهای موجود در آنها است. عرضهکنندگان سرویسهای اینترنت بر روی موبایل هم معضل دیگر این صنعت میباشد. شرکتهایی چون Cingular و Verizon (wireless carriers یا همان عرضهکنندگان اینترنت و سرویسهای بیسیم) از اینکه کاربران حدود 40 دلار در ماه به ارائهکنندگان محتویات وب مانند دیزنی و MapQuest پرداخت کرده و در این میان تنها درآمد کمی نصیبشان میشود، ناراضی میباشند.
سرعت ریزپردازندههای کنونی نیز کماکان کافی نمیباشد که البته با تلاش اینتل و TI تا سال آینده مشکلی از این بابت وجود نخواهد داشت. سرعت شبکههای بیسیم هم موضوع قابل توجهی است؛ سرعت GPRS (یکی از استانداردهای موجود برای ارتباطات سلولار) از خطوط تلفن هم کمتر بوده که هماینک بسیاری از شبکهها نیز از همین استاندارد استفاده میکنند.
به هر ترتیب تا زمانی که سرعت ارتباطات سیار به سطح broadband نرسد، اینترنت سیار از جانب کاربران جدی گرفته نخواهد شد و تازه پس از آن به مشکل کوچک بودن صفحه نمایش هم خواهیم رسید.